مولا سرایم برگرفته

السلام علیک یااباعبدالله الحسین علیه السلام

انی سلمـ لمن سالمکم وحربــ لمن حاربکم

ﺍﺯ ﻏﻤﺖ ﻣﻮﻻ ﺳـﺮﺍﯾﻢ ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺭﻧﮓ ﻏﻢ

ﻣﯽﺭﺳــﺪ ﺍﺯ ﻫــــﺮ ﮐﺮﺍﻥ ﻓـﺮﯾﺎﺩ ﻭ ﺁﻭﺍﯼ ﺍﻟﻢ

ﺍﺯ ﺩﺭ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﯼ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﯽﺭﺳــﺪ

ﻫﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﮐﺮﺑﻼ ﻫﻢ ﺯﺍﻥ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺭ ﻭ ﺳﺘﻢ

ﺟﺎﻥ ﻭ ﺳﺮ ﺳﺎﺯﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮ

ﻣﻦ ﺷﻮﻡ ﻣﻮﻻ ﺑﻼ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺗﻮ

ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ ﺗﺎﺯﻧﺪﻩﺍﻡ

ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻭﺍﺑﺴـﺘﮕﯽ ﺑﺎ ﯾﺎﺩ ﺗــــﻮ ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻩﺍﻡ

ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﻡ ﻣﻬــﺮ ﺗــــــﻮ ﺑﺎﺷـﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺭ ﻓﻨـﺎ

ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻣﻦ ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﭘﺎﯾﻨﺪﻩﺍﻡ

ﺟﺎﻥ ﻭ ﺳﺮ ﺳﺎﺯﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮ

ﻣﻦ ﺷﻮﻡ ﻣﻮﻻ ﺑﻼ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺗﻮ

ﺭﻧﮓ ﺧﻮﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻣﻦ ﭼﺴﺎﻥ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﻨﻢ

ﮔﺮ ﺩﻣﯽ ﺍﺯ ﺍﮐﺒﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺻﻐـــــﺮﺕ ﯾﺎﺩﯼ ﮐﻨﻢ

ﯾﺎﺩ ﺯﯾﻨﺐ ﻫﻤﭽﻮ ﯾﺎﺩﺕ ﭘﺮ ﺷـــــــﺪﻩ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪﺍﻡ

ﻣـﻦ ﺑﻪ ﯾـﺎﺩ ﻗـﺎﺳﻤﺖ ﻣـﻮﻻ ﻋـﺰﺍﺩﺍﺭﯼ ﮐﻨﻢ

ﺟﺎﻥ ﻭ ﺳﺮ ﺳﺎﺯﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮ

ﻣﻦ ﺷﻮﻡ ﻣﻮﻻ ﺑﻼ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺗﻮ

ﮐﺮﺑﻼﯾﺖ ﭘﺮ ﺯ ﻏﻢ ﮐــــــــﺮﺩﻩ ﻋزادارم ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ

ﻣﻦ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﮐـﺮﺑﻼ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻭ ﺯﺍﺭﻡ ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ

ﭼﻮﻥ «ﺭﻫﺎ » ﺳﺎﺯﻡ ﺑﻠﻮﺭ ﺍﺷﮏ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻩﺍﻡ

من زهجرت داغدارم یا حسین

ﺟﺎﻥ ﻭ ﺳﺮ ﺳﺎﺯﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺗﻮ

ﻣﻦ ﺷﻮﻡ ﻣﻮﻻ ﺑﻼ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺗﻮ

روشنای دیده ام

ای روشَنایِ دیده ام ، آرام جان خسته ام

در انتظار مقدَمَت ، دل را به لطفت بسته ام

بازآ دوباره در بَرَم ، شوری فتاده در سرم

باز آ مرا اینجا ببین ، وقت غروب دیگرم

پر می زند هر دم دلم ، مشتاقم از روی کَرم

بخشی منِ دلداده را ، یکدم حضورِ «حاضرم»

تو مُنتهای حاجتی ، در عین قدرت رحمتی

شایسته باشد گر کنی ، حاجت روایم ای سخی

ثور و ثریا را بگو ، شمس و قمرها را بگو

اندر زمین و آسمان ، رب رحیـــما را بگــو

جویای اویم هرزمان ، عشقش گرفته درمیان

صبرم دوصد چندان کنم ، کاید به بالینم عیان

چله نشینم بهر تو ، افتاده ام در بند تو 

بازآ و بازم می رهان ، چون کس ندارم غیرِ تو

حور و پری شاد آمده ، آزادِ آزاد آمده

آنکو که حول عرش رب ، یارش به دیدار آمده

خوش باش حالا بنده ای ، کز حوریان هم برتری

گر سرنهی بر امر رب ، از این و آنَت می رهی

دزدان ره اندر کمین ، من مانده ام اینجا غمین

باز آ کنارم ای خدا ، با تو شوم از متّقیــن

ذکر تو آرامم کند ، دیدار تو شادم کند 

اُدعونی اَستَجِب لَکُم ، خواهم که آزادم کند ...

افراد را باید عصبانی کرد تا خوب شناخت

این مطلب رو باید انقدر بخونى تا حفظ بشى

ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺭﺍ ،ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩ ؛ﺗﺎ ﺧﻮﺏ ﺷﻨﺎﺧﺖ !

ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ،ﺩﺭ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ،ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ؛

ﻣﯿﺰﺍﻥ منطﻖ ﺷﺎﻥ ،ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺍﺩﺏ ﺷﺎﻥ ،ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺭﻭﺣﺸﺎﻥ ،

ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺷﻌﻮﺭﺷﺎﻥ ،

ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺷﺎﻥ ،

میزان اصالت شان ،

ﻭ ﺣﺘﯽ ﻣﯿﺰﺍﻥ ؛ﻣﻬﺮﻭ ﻣﺤﺒﺖ راستین ﺷﺎﻥ ،ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ،

ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ !

ﮔﺎﻫﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ؛ﺍﻓﺮﺍﺩ ،ﻣﺎﺩﺍﻡ ﮐﻪ ،ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺮ ﻭﻓﻖ ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺳﺖ ؛

ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ،ﻭﻣﻮﺩﺏ ﻭ ﻓﺮﻭﺗﻦ أﻧﺪ ؛ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮﺷﺎﻥ ،

ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻓﺮﻭﻣﺎﯾﮕﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ !

ﻭﻟﯽ ﮐﺎفی ست ؛ﺑﻪﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯼ ،ﯾﺎ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﯼ ،

ﯾﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪﯼ ،ﺭﻧﺠﯿﺪﻩ خاطر ﺷﻮﻧﺪ ؛

ﺗﺎﺯﻩ ،ﺁﻥﺭﻭﯼ ﻧﺎﻣﺒﺎﺭﮎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ،ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﻨﺪ ...!

ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻪ ﺍﺩﺏ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ؛ﻭ ﻧﻪ ﻣﺮﺍﻡ ،ﻭ ﻧﻪﻣﻌﺮﻓﺖ ،

ﻭ ﻧﻪ ﻣﺤﺒﺖ ..!ﺍﺯ اﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ،ﺑﺮ ﺣﺬﺭ ﺑﺎﺷﯿﺪ ،،،

ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ،ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﻼﯾﻤﺖ ،

ﺍﻫﻞ ﺍﺩﺏ ﻭ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﺳﺖ ؛

ﻭ ﺑﺎ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻧﺎﻣﻼﯾﻤﺖﻫﺎ ،ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺘﺶ ﮔﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ؛

ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ی ﺩﻭﺳﺘﯽ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ !

ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ،ﺭﻭﺡ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ ؛که ﻓﻘﻂ ،

ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺍﺣﻮﺍﻟﭙﺮﺳﯽ ﻫﺎﯼ ،گاه ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ،،،

بزرگی و معرفت ،ادب ،اصالت و نجابت ،

آدمیان را ؛به هنگامه ی خشم وعصبانیت بیازمائید

(چارلی چاپلین)

نقاش کربلا

☆من اگر نقاش بودم کربلا را میکشیدم...

☆یک بیابان لاله ی سرخ، نینوا را میکشیدم..

☆دشتی از گلهای پرپر...

☆نقشی ازحلقوم وخنجر...

☆نقشی ازعباس حیدر...

☆اشکی ازطفلان زینب...

☆منظرنورهدایت...

☆کربلارا میکشیدم!

یک محرم ،یک حسین ،نور دو چشم فاطمه

یک دعا فرقی ندارد،علقمه یا ناحیه !!

یک خزان ،یک خیمه و دلشوره های زینبی

یک برادر ،یه قمر از جنس عباس علی

طفل کوچک ،حرمله ،فریاد یارب الامان!!

دخت کوچک ،گوشواره، پابرهنه ،الامان! !

یک دو راهی !یک سفر ،یک آرزو

پابرهنه،دم به دم با چادر خاکی بگو !!

مهر تربت ،عافیت ،جانم فدایت ،یا حسین

یک قیامت،روز محشر ،عفو اربابم حسین